متن آهنگ ها

سکوت سرد خانه و بی تابی شبانه و یک دل پر بهانه و باران و حسرت شکست عاشقانه و حال من دیوانه و بی رحمی زمانه و باران و حسرت نفهمیدی که عشق و جان منی جان که چه گویم جهان منی نفهمیدی که بر دلم چه گذشت تو قرار دل بی قرار منی نفهمیدی که عشق و جان منی جان که چه گویم جهان منی نفهمیدی که بر دلم چه گذشت تو قرار دل بی قرار منی خدا نکند یادت بیارد خدا نکند قلبت بخواهد مرا هر زمان هر جا ببیند خدا نکند عشقت بمیرد عشقت بمیرد نفهمیدی که عشق و جان منی جان که چه گویم جهان منی نفهمیدی که بر دلم چه گذشت تو قرار دل بی قرار منی نفهمیدی که عشق و جان منی جان که چه گویم جهان منی نفهمیدی که بر دلم چه گذشت تو قرار دل بی قرار منی

موج میشی بیشتر وقتا میای میشوری چشمامو آهنربا میشی میچسبونی به قلبت قلب تنهامو عطرت حواست نیس که واسم مثل اسمه مثل امضاته از پشت یواشکی دو دستی میپوشونی چشمامو عاشق بی ادعا چش خوشگل مهربون چتری سیاه تو یه مسکنی واسه خستگیا دنبال تو بودم از همون بچگیا عاشق بی ادعا چشم خوشگل مهربون چتری سیاه تو یه مسکنی واسه خستگیا دنبال تو بودم از همون بچگیا بدجوری میچسبه خیابون گردی با تو شبای شهر با مزه ی دمنوش چشمای قشنگت تو هوای سرد تا تو بخوای لب وا کنی حرفاتو دزدیدم سینه سپر کردم کنارت همه جا به همه پز میدم عاشق بی ادعا چش خوشگل مهربون چتری سیاه تو یه مسکنی واسه خستگیام دنبال تو بودم از همون بچگیام عاشق بی ادعا چش خوشگل مهربون چتری سیاه تو یه مسکنی واسه خستگیا دنبال تو بودم از همون بچگیا

جاده ها چرا نمیرسوننت کوچه ها ندارن عطری از تنت بی هوا یه شب بیا به خواب من به کلبه ی خراب من کم کن از عذاب من … گم شدم یه جا به نام زندگی زنده ام به احترام زندگی زنده ام فقط به عشق دیدنت که لحظه ی رسیدنت وای عطر پیرهنت بی قرارم مث بغضی که تمنای گریه داره بی قرارم مث ابری که دلش میگیره نباره بی قرارم غم یارم غم شیرین روزگاره بی قرارم مث بغضی که تمنای گریه داره بی قرارم مث ابری که دلش میگیره نباره بی قرارم غم یارم غم شیرین روزگاره … بیا که در فراق تو جهان من جهنمه عذاب میکشه دلم شریک لحظه هام غمه غمی که توی قلبمه … به گریه مبتلا شدم که عاشقانه پاک شم نخواه از ندیدنت هلاک شم هلاک شم بیا که زیر پات خاک شم … بی قرارم مث بغضی که تمنای گریه داره بی قرارم مث ابری که دلش میگیره نباره بی قرارم غم یارم غم شیرین روزگاره … بی قرارم مث بغضی که تمنای گریه داره بی قرارم مث ابری که دلش میگیره نباره بی قرارم غم یارم غم شیرین روزگاره …

منو حسرت دلی که رسیده به روز آخر منو این حس عجیبی که کسی نداره باور منو این صدای خستم منو این دل شکستم خیلی وقته تک و تنها چشم به انتظار نشستم چشم به انتظار نشستم منو این لحظه ای آخر منو این جسم شناور خاطراتی که گذشته خط به خط میگذره از سر منو این قلبی که بسته دل به روزای گذشته رو در و دیوار خونه گرد تنهایی نشسته گرد تنهایی نشسته

محاله بعد از تو یه شب دووم بیارم نباشی از حال خودم خبر ندارم نبینم اون روزو که رفتی از کنارم سکوت تو بغض منو شنیدنی کرد نگاه تو حال منو خریدنی کرد منو رها نکن که میمیرم از این درد تو حق گریه های منی بغض تو صدای منی نباشی تو بهشت تو قفسم تو آرزوی آخرمی محاله من یه لحظه بگذرم نفسم یه جور زیبایی عجیبی شبیه زیبایی دریا که میشه هر روز واسه تو مرد و نفهمید یه جایی از خاطره هامی که هم علاج منی هم درد که میشه دائم از تو زخم خورد و نفهمید تو حق گریه های منی بغض تو صدای منی نباشی تو بهشت تو قفسم تو آرزوی آخرمی محاله من یه لحظه بگذرم نفسم تو حق گریه های منی بغض تو صدای منی نباشی تو بهشت تو قفسم تو آرزوی آخرمی محاله من یه لحظه بگذرم نفسم

آمده ام که تا به خود گوش کشان کشانمت بی دل و بی خودت کنم در دل و جان نشانمت آمده ام که تا تو را جلوه دهم در این سرا همچو دعای عاشقان فوق فلک رسانمت جان و روان من تویی فاتحه خوان من تویی فاتحه شو تو یک سری تا که به دل بخوانمت صید منی شکار من گر چه ز دام جسته ای جانب دام باز رو ور نروی برانمت زخم پذیر و پیش رو چون سپر شجاعتی گوش به غیر زه مده تا چو کمان خمانمت از حد خاک تا بشر چند هزار منزلست شهر به شهر بردمت بر سر ره نمانمت جان و روان من تویی فاتحه خوان من تویی فاتحه شو تو یک سری تا که به دل بخوانمت صید منی شکار من گر چه ز دام جسته ای جانب دام باز رو ور نروی برانمت جان و روان من تویی فاتحه خوان من تویی فاتحه شو تو یک سری تا که به دل بخوانمت صید منی شکار من گر چه ز دام جسته ای جانب دام باز رو ور نروی برانمت

بهشت من همین خاکه همین آب و همین دریاست همین عطر خوش شرجی همین موسیقی موجاست همین آینه ی آبی که رنگ زندگی داره که شکل ساده عشقه که از عطر تو سرشاره به دریا میزنم هر بار برای عشق و آرامش برای خاطر اونکه به قد دنیا میخوامش چراغی نیست جز یادت تو این موجای سرگردون مث فانوس دریایی منو تا خونه برگردون به دریا میزنم هر بار برای عشق و آرامش برای خاطر اونکه به قد دنیا میخوامش چراغی نیست جز یادت تو این موجای سرگردون مث فانوس دریایی منو تا خونه برگردون ستاره تو شب غربت دوباره خوابتو دیده میون بندر و بارون بازم عطر تو پیچیده شبای صخره و ساحل پر از لالایی ماهه تماشای شب و دریا کنار تو چه دلخواهه به دریا میزنم هر بار برای عشق و آرامش برای خاطر اونکه به قد دنیا میخوامش چراغی نیست جز یادت تو این موجای سرگردون مث فانوس دریایی منو تا خونه برگردون به دریا میزنم هر بار برای عشق و آرامش برای خاطر اونکه به قد دنیا میخوامش چراغی نیست جز یادت تو این موجای سرگردون مث فانوس دریایی منو تا خونه برگردون

من یه عمری با خودم جنگیده بودم عمری از هر چی زنه ترسیده بودم خیری از حسم دلم ندیده بودم … تو که هستی با خودم جنگی ندارم غرق آتش‌بس و صلح روزگارم می‌خوام عمری سر روی شونه‌ت بذارم … خودمم میدونم یه وقتا دیوونم تو ولی آروم باش من عاشقم خوبم بی‌ تو دل آشوبم تو ولی آروم باش با ابر تو چشمام بچگی کردنهام همین جوری خوب باش آرامش دنیام بمون تو رویاهام همین جوری خوب باش

بیخودی نیست که دل شده قربونت من به قربون تو و زلف پریشونت ما علاقمون بهم خیلی شدیده کسی مثلشو ندیده ما علاقمون درست سر جاشه مگه میتونست که بهتر از این باشه مگه هست تو دنیا مث ما دوتا یه شبه منو مجنون کردی لیلا بگو چی داری که دل منو میکشونی فاصله باشه میمیرم از نگرونی مگه هست تو دنیا مث ما دوتا یه شبه منو مجنون کردی لیلا بگو چی داری که دل منو میکشونی فاصله باشه میمیرم از نگرونی تب عشق یه تب واگیر داره با جوون و پیر کار داره که به همه واگیر داره ما علاقمون بهم خیلی شدیده کسی مثلشو ندیده ما علاقمون درست سر جاشه مگه میتونست که بهتر از این باشه مگه هست تو دنیا مث ما دوتا یه شبه منو مجنون کردی لیلا بگو چی داری که دل منو میکشونی فاصله باشه میمیرم از نگرونی مگه هست تو دنیا مث ما دوتا یه شبه منو مجنون کردی لیلا بگو چی داری که دل منو میکشونی فاصله باشه میمیرم از نگرونی

بین مرگ و زندگی یه خاطرس که چشای بسته یادت میاره مث گم کردن و پیدا شدنه نفسای خسته یادت میاره روی تخت گرم بیمارستان پشت شیشه های بارونی و خیس قطره قطره زندگیتو دوره کن لحظه لحظه خاطراتو بنویس بنویس آینه ی قدی عشق رو به روی تن بیمار منه واسه موندن یه فرشته ی نجات مث پروانه پرستار منه بگو به شهر بی تماشا بگو ماه من از شبای یلدا بگو از اتفاق لحظه لحظه ی من از آفتاب صبح فردا بگو بگو به شهر بی تماشا بگو ماه من از شبای یلدا بگو از اتفاق لحظه لحظه ی من از آفتاب صبح فردا بگو بین مرگ و زندگی یه خاطرس بین بی قراری یاس و امید رو به روم اما یه ماه روشنه یه امید تازه یه قلب سفید وارث نجیب بانوی غریب حس امنیت و آرامش من ناجی شریف لحظه های سخت عشق بی وقفه پرستار وطن بگو به شهر بی تماشا بگو ماه من از شبای یلدا بگو از اتفاق لحظه لحظه ی من از آفتاب صبح فردا بگو بگو به شهر بی تماشا بگو ماه من از شبای یلدا بگو از اتفاق لحظه لحظه ی من از آفتاب صبح فردا بگو