مجید یلان

ماه و مغرب تمامِ من شب نشین منتظر منم بی پناهمو بغضِ آه مو ابر آواره ی گریه کردنم
بی پناهمو بغضِ آه مو ابر آواره ی گریه کردنم
کوه قافِ آرزوی من روحِ سرکش جنون منم کار من همین کوچِ از زمین عاشقِ مردن از دل سپردنم
کار من همین کوچِ از زمین عاشقِ مردن از دل سپردنم
شونه هاتو مرهمِ گریه کن تا بگم از غمت چی به من گذشت
عمر ما بدونِ هم سر شد و روز خوش سمتِ این خونه برنگشت
جای هر گناه تو من تقاص دادمو از عذابم رها شدم
آخرین امید من نا امیدم نکن من که دل کندم از خودم
تو اگه ماه شبِ این خونه بودی خود رویای این دیوونه بودی کدوم تعبیر خوش وارونه میشد
عشق اگه با من از این همسایه تر بود اگه مثلِ خودم مرد خظر بود کجا این قلبِ من دیوونه میشد
شونه هاتو مرهمِ گریه کن تا بگم از غمت چی به من گذشت
عمر ما بدونِ هم سر شد و روز خوش سمتِ این خونه برنگشت
جای هر گناه تو من تقاص دادمو از عذابم رها شدم
آخرین امید من نا امیدم نکن من که دل کندم از خودم